ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός είναι μια πάθηση στο νεογέννητο μωρό, όπου ο θυρεοειδής, ένας ενδοκρινής αδένας, δεν λειτουργεί καλά ή δεν λειτουργεί καθόλου, με αποτέλεσμα μια σημαντική ορμόνη, η θυροξίνη, να λείπει από τον οργανισμό ή να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.

 Οι περισσότερες περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού κατά την νεογνική περίοδο οφείλονται σε αιτίες που δεν είναι γνωστές. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτε που θα μπορούσατε να είχατε κάνει ή αποφύγει ώστε να προφυλάξετε το παιδί σας από το να έχει υποθυρεοειδισμό. Μόνο σ’ ένα πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων ο υποθυρεοειδισμός είναι κληρονομικός. Αυτός ο τύπος υποθυρεοειδισμού κληρονομείται σαν ένα παθολογικό γονίδιο που τυχαίνει να έχουν και οι δύο γονείς, οπότε και το παιδί έχει υποθυρεοειδισμό.

Επίσης ορισμένα φάρμακα που δίνονται στην έγκυο για παθήσεις του θυρεοειδούς ή επίσης η υπερβολική χρήση ιωδιούχων αντισηπτικών, μπορεί να προκαλέσουν στο νεογνό παροδικό υποθυρεοειδισμό. Οι κίνδυνοι αυτοί, με τη σωστή ενημέρωση, εύκολα αποφεύγονται. Η πιθανότητα να γεννηθεί παιδί με υποθυρεοειδισμό από ζευγάρι που έχει ήδη ένα υποθυρεοειδικό παιδί, είναι πολύ μικρή. Υπάρχει δηλαδή περίπου η ίδια πιθανότητα όση για ένα παιδί που γεννιέται από γονείς που δεν έχουν υποθυρεοειδικό παιδί.

Τα υποθυρεοειδικά παιδιά είναι νωθρά, κινούνται αργά και έχουν μειωμένα αντανακλαστικά. Έχουν δυσκοιλιότητα και το δέρμα τους είναι κρύο και ξηρό. Σιγά-σιγά μαζεύεται κάτω από το δέρμα τους ένα υλικό που τους δίνει μια εμφάνιση πλαδαρή, κάνοντάς τα να μοιάζουν με παχύσαρκα. Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή σαν μυξοίδημα.

Συγχρόνως καθυστερεί η ανάπτυξη και η ωρίμανση των οστών. Τα υποθυρεοειδικά παιδιά υπολείπονται στην σωματική τους ανάπτυξη. Τέλος, όταν ο υποθυρεοειδισμός παρουσιάζεται προτού ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του εγκεφάλου, δηλαδή στους πρώτους 6 μήνες της ζωής, η νοημοσύνη επηρεάζεται. (Πατήστε εδώ για ένα σχετικό βιντεάκι)

Σημαντικό είναι ότι το υποθυρεοειδικό παιδί μπορεί να εξελιχθεί φυσιολογικά αν εντοπισθεί έγκαιρα και αρχίσει η θεραπεία με χορήγηση θυροξίνης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η θεραπεία κρατάει για όλη τη ζωή. Υπάρχουν ορισμένα παιδιά με παροδική θυρεοειδική ανωμαλία που θα μπορέσουν τελικά να σταματήσουν τη λήψη του φαρμάκου. Αυτό θα ελεγχθεί όταν το παιδί σας συμπληρώσει τα δύο του χρόνια. Οποιαδήποτε όμως κι αν είναι η περίπτωση, η θεραπεία είναι εύκολη, ανώδυνη και φθηνή. Η χορήγησή της δεν προκαλεί καμία παρενέργεια, ανωμαλία ή εμπόδιο στη ζωή του παιδιού.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εάν η διάγνωση του συγγενούς υποθυρεοειδισμού και η έναρξη θεραπείας γίνουν έγκαιρα, η σωματική και η νοητική ανάπτυξη του παιδιού θα είναι το ίδιο καλή με αυτή ενός μη υποθυρεοειδικού παιδιού. Μην διακόψετε ποτέ τη θεραπεία όσο κι αν σας φαίνεται ότι το παιδί σας είναι απόλυτα φυσιολογικό στη σωματική και νοητική του ανάπτυξη. Αυτό οφείλεται στο φάρμακο που παίρνει και η διακοπή της λήψης του θα προκαλέσει σίγουρα την εμφάνιση των συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού.